Kees Buddingh’ (Dordrecht, 1918-1985) kon op allerlei manieren dichten. In het volgende sluit hij zich aan bij dichters van De nieuwe stijl en Nul, begin jaren 60.
Winterpeen
winterpeen:
wat een woord!
maar het is een dikke smakeloze wortel!
nog juist goed genoeg
om verwerkt te worden in hutspot
(al evenmin een delicatesse)
Winterpeen bestaat echt. Het woord winterpeen bestaat echt. De verwondering over het woord winterpeen bestaat echt. En een mening over die dikke wortel, net als (tussen haakjes) een waardeoordeel van de dichter over hutspot.
Het gedicht van Kees Buddingh’ staat in de eerste uitgave van het tijdschrift De nieuwe stijl (1965/66) waarvan slechts twee nummers verschenen onder redactie van Armando, Hans Verhagen, C.B. Vaandrager, Hans Sleutelaar en Henk Peeters. Die Henk Peeters was geen dichter of schrijver, maar beeldend kunstenaar. Hij exposeerde in de tijd dat Buddingh’ het gedichtje schreef in Gallerie 31 in Dordrecht. Kees Buddingh’ kwam uit Dordrecht, dus dat lijntje was kort. In Gallerie 31 werd kunst gemaakt in een nieuwe stijl, die Nul ofwel Zero genoemd werd. Jan Schoonhoven werd in Nederland de beroemdste vertegenwoordiger daarvan met zijn witte geometrisch schilderijen. In het nummer van De nieuwe stijl waarin het gedichtje staat, zegt Schoonhoven dat het hem niet zozeer ging om de geometrische abstractie, maar om de zuiverheid van het wit en de repetitie van de simpele geïsoleerde vormen: “… opeenvolging van één motief, één ding, één object, één deel van geïsoleerde realiteit door herhaling houdt een suggestie van tijdloosheid in …
De voornaamste taak van Zero is de werkelijkheid in essentie tonen, de werkelijke werkelijkheid van materialen, van gelocaliseerde dingen in geïsoleerde duidelijkheid. … Doel is op onpersoonlijke wijze de werkelijkheid te funderen als kunst.”
En Henk Peeters, die assemblages maakte van artikelen die je bij De Blokker of Hema kon kopen: afwasborstels, watten ….. . “Kunst is alledaags, moet niet iets bijzonders zijn, is in de werkelijkheid aanwezig. Daar moet je je kunnen verwonderen …. Het werkelijke leven is toch veel interessanter dan kunst.”
Zo is het ook in het gedicht van Cees Buddingh’. Het gedicht heeft een grootst mogelijke klaarheid en werkelijkheidsgehalte.
De daad gevoegd bij het woord. Kunstwerk gemaakt volgens het nulprocedé: Drie zakken winterpeen geleend van de groentestand op de Dappermarkt. Thuis keurig in vier rijen van vijf geometrisch abstract op een wit laken gelegd. Van het monochroom een foto. Penen teruggebracht. (Die zitten nu vast en zeker in heerlijke hutspotten.)
afbeelding: winterpeen geometrische abstractie naar voorbeeld van Henk Peeters (80x50x4 cm).