Onlangs kwam Napels weer langs, toen Maradonna overleden was en de stad gedompeld was in rouw. Wij waren in Napels een paar jaar geleden. Toen had ik de bundel ‘Rouw met diertjes’ van Astrid Lampe bij me. Daaruit het volgende gedichtje:
zo heeft mijn zwarte populier vijfstralig merg
het floept eruit geen dooie boel die dood
overlevingsinstinct
visualiseer de valreep
Vóór het killersinstinct op rupsbanden weer bij komt tanken aan de
van kleur verspringende moodboards haal ik de pup aan
voor zo’n eeuwige doorpakker verhaal komt halen
‘mind your step’
Eerst iets over dit gedicht. Is het de bedoeling hier een coherente betekenis aan te geven?
De eerste zin komt rechtstreeks uit een encyclopedie waain te vinden is dat de zwarte populier vijfstralig merg heeft. Boommerg is de substantie tussen de aderen van die boom. Het is het verband en elk verband lijkt mogelijk met de tweede zin over de dood die geen dooie boel is.
De volgende zinnen zouden elk over alertheid kunnen gaan, op je hoede zijn op de wankele valreep. Voorzichtigheid troef. Niet met de lompigheid van een tank met rupsbanden, vergelijkbaar met die van een moodboard. Overlevingsinstinct om killerinstinct voor te zijn. ‘mind your step’.
In de diepte gaat het in dit gedicht, dacht ik, over bij jezelf blijven in de voortdurende en overweldigende veelheid boodschappen en prikkels. De pup aanhalen – daar is het diertje. Je je zwarte populier toeeigenen: mijn populier.
Geen betere stad dan Napels om ‘ rouw met diertjes’ te lezen. Een slaapplaats in het oude centrum, waar de huizen schoon zijn en de straten vuil. Altaartjes en kapelletjes gedenken in elke straat de doden en de heiligen. Rauw en rouw. Gaten in de straten, mind the gap. Scooters overal. Mind your step. De VPRO laat Astrid Lampe zien, lopend door een stad, zoekend in een vuilcontainer, ze raapt snippers van de straat, overal flarden taal en ervaringen (https://youtu.be/_JkNWuK7O3U).
In Napels is de Vesivius op de achtergrond niet meer dreigend. Pompei is al verloren. In het archeologisch museum zijn de restanten uitgestald en oude muren geconserveerd. In museum Madre waarschouwt de ingang voor een opstapje dat je tussen alle spiegels wellicht mocht missen. De botanische tuin biedt workshops in biologisch koken. Je raakt verstrikt in de vele openbaarvervoerskaartjes.
Zo scroll en zap je door de stad. We zijn in Napels geweest, we hebben veel vis gegeten en we zijn bijna opgelicht en ik heb Astrid Lampe gelezen, rouw met diertjes. Dat paste perfect, als de schoenen die ik er gekocht heb. Napels zien en dan sterven.