Van Frank Koenegracht (1945) verschenen vorig jaar de Verzamelde gedichten. Behalve dichten, maakt hij fascinerende tekeningen. Tegelmatig noemt hij zijn gedichtjes epigrammen.
ZIJ
Zij heeft twee schouderblaadjes
en ze glipt door de deur.
Ik hou niet van het menselijk gebeente
maar zij heeft het volmaakte wel.
De winterzon drinkt uit een benen fles.
Zij niet, zij heeft twee schouderblaadjes
Die dromen dat ze zusjes zijn.
Niet van mij maar van elkaar.
Uit: epigrammen
Een epigram is een kort, bondig gedicht met een pointe. Voor Frank Koenegracht zijn epigrammen, aldus zijn uitleg, ook opschriften, inschriften of zelfs brandmerken. Geen uitgebreide beschrijvingen dus, eerder etiketten om iets te duiden.
ZIJ van Frank Koenegracht is het openingsgedicht van de bundel epigrammen uit 1986. Het is geen beschrijving; ZIJ kan een poes, meisje, moeder, vriendin, libelle of vliegje zijn. Het epigram van Frank Koenegracht is een erg vriendelijke en lieve inscriptie.
Het zinnetje halverwege “De winterzon drinkt uit een stenenfles” gaat over een buitenstaander. Een winterzon is meestal een dun zonnetje dat zich maar kort laat zien. In een stenen fles zit meestal jenever of een likeur. Die drink je koud, maar warmt je op. Het is een soort reclameslogan. Maakt me nieuwsgierig. De winterzon drinkt zich warmer in die lieflijke omgeving van engelachtige schouderblaadjes die als zusjes zijn. ZIJ heeft die winterzon niet nodig, ZIJ is al hartverwarmend. Ja, ZIJ zal wel een engel zijn. Maar die komt niet op je schouder zitten om je te beschermen, helaas. ZIJ heeft twee vleugeltjes die bij elkaar horen, die elkaar hebben, zusjes. De pointe is, denk ik, dat ZIJ het moet doen met wat ze heeft en dat, wanneer zij bij je naar binnen glipt, je er moeite voor moet doen, maar niet te veel van moet verwachten. Die winterzon zal wel de psychiater zijn.